Lepsza porażka, czy żal?

„Pamiętanie o tym, że kiedyś umrzesz jest najlepszym sposobem jaki znam na uniknięcie myślenia o tym, że masz cokolwiek do stracenia. Już teraz jesteś nagi. Nie ma powodu, dla którego nie powinieneś żyć tak, jak nakazuje Ci serce.”
Steve Jobs

Czytałam ostatnio artykuł na temat niespełnionych pragnień ludzi, którzy coraz częściej uwikłani w choroby zdawali sobie sprawę z własnej śmiertelności.. to przykre, że boimy się robić to, co naprawdę dla nas ważne, dostrzegając to dopiero na “łożu śmierci”..

1

Często żałujemy, że żyjemy życiem jakiego oczekują od nas inni, nie zaś życiem, jakie widzimy dla siebie we własnych myślach i marzeniach..

2

Żałujemy, że nie mamy odwagi wyrażać swoich uczuć, boimy się mówić innym co czujemy i dlaczego. Kryjemy własne emocje, wciąż godzimy się na jakieś kompromisy…To prawda, że w „grupie siła”, nigdy nie będziemy tak szczęśliwi sami ze sobą, jak możemy być w parze, w związku, ponieważ większą radość sprawia nam obdarowywanie najbliższych, niż sprawianie prezentów samym sobie. Idąc przez życie sami możemy iść szybko, jednak naprawdę daleko możemy zajść jedynie we współpracy z innymi. A w życiu nie liczy się przecież szybkość z jaką je przeżyjemy, lecz długość i umiejętność dostrzegania wartości i pozytywu w każdej jego chwili.

Tak wielu ludzi narzeka na trudne chwile w życiu, ja się z tych chwil cieszę, jakkolwiek kolokwialnie to brzmi. Bo właśnie w tych chwilach rosnę. Nie warto łudzić się, że rośniemy w chwilach osiągania sukcesów – wtedy nie rośniemy, wtedy tylko „zbieramy żniwa” swoich poczynań. Co siejemy – to zbieramy. A często siejemy właśnie wtedy, gdy nie wszystko przychodzi łatwo. I to jest piękne, gdyby wszystko było łatwe, nie miałoby takiej wartości.

3

Żałujemy również podobno tego, że udajemy kogoś, kim nie jesteśmy, tłumiąc to, co czujemy naprawdę. Po co? By być fajniejszym? Mądrzejszym? Lepszym? Ale co jest miarą powyższych? Dla jednych jesteśmy „fajni” bo jesteśmy jacy jesteśmy, ale czy wszyscy tak uważają? Dzięki Bogu nie.

Każdy z nas ma własny kodeks zachowań, własne wartości, własną logikę, własny umysł.. Dla mnie liczy się to, by otaczać się ludźmi o podobnych wartościach, podobnym poczuciu humoru, podobnej energii.. To dzięki nim/ dzięki WAM mam tyle energii, tyle mocy, tyle radości którą emanuje.. Czy przy każdej osobie jestem taka pozytywna? Dzięki Bogu NIE. Ja po prostu odwdzięczam się tym samym.. Bycie szczerym ze sobą i z innymi to zdecydowanie najlepszy sposób na pełniejsze i szczęśliwsze życie.

4

Żałujemy często, że nie pozostajemy w kontakcie ze swoimi przyjaciółmi. Tego właśnie po raz kolejny doświadczyłam ostatnio.. Często zatracam się w samotności, którą tak sobie cenię, aby znów zrozumieć, że to dzięki INNYM tak naprawdę rosnę i zyskuje na wartości, a samotność pomaga to tylko zrozumieć.

5

Ponadto odczuwamy żal, że nie pozwalamy sobie być szczęśliwsi… Tego akurat nie zasmakowałam na samej sobie i nie zamierzam tego doświadczać, bo wiem, że nikt inny – tylko ja sama jestem odpowiedzialna za własne szczęście.

6

Żałujemy, że nie mamy więcej pieniędzy.. A co robimy, by mieć ich więcej?

Dzięki temu, że żałowałam kilku rzeczy w swoim życiu, dziś już wiem, że stanowczo bardziej preferuję uczucie porażki, niż żalu, że nie spróbowałam czegoś zrobić.

Miej odwagę robić w życiu to co kochasz, walcz o swoje cele i nie pozwól nikomu zrujnować Twoich marzeń! Ja nie pozwoliłam.

A ty, czego najbardziej żałujesz w życiu?